برنامه ریزی توسعه ظرفیت با در نظر گرفتن قابلیت اطمینان سیستم به منظور تبدیل شبکه توزیع موجود به ریزشبکه

با افزایش استفاده از تولیدات پراکنده (dg) در سیستم های توزیع به منظور بهبود کارایی این سیستم ها نیاز به ایجاد شبکه های کوچک تر (ریزشبکه ها) که می توانند به صورت مستقل از هم نیز بهره برداری شوند لازم به نظر می رسد. این کار می تواند منافع زیادی برای صاحبان سیستم توزیع، مصرف کنندگان برق و صاحبان dg داشته باشد. از این مزایا می توان به استراتژی کنترل آسان تر، کنترل میان ریزشبکه ها، تأمین بار با استفاده انتقال در میان ریزشبکه ها و افزایش قابلیت اطمینان اشاره کرد. یک سیستم خودکفا می تواند از انتشار اختلالات جلوگیری و حوادث آبشاری را متوقف کند. اگر مرز میان ریزشبکه ها به درستی طراحی شده باشد، هر یک از جزیره ها می تواند به عنوان یک ریزشبکه رفتار کند و با حداقل تعاملات ممکن از دیگر بخش های سیستم عمل نماید. در این مقاله در فرایند حل مسئله برنامه ریزی و تأمین رشد بار توسط واحدهای تولید پراکنده با هدف حداکثرسازی قابلیت اطمینان و کم ترین هزینه سرمایه گذاری ایجاد شبکه های کوچک تر مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور ناحیه بندی بهینه روش نظریه گراف های وزن دار که وزن یال ها توان ظاهری عبوری از خطوط است، اتخاذ شده است. همچنین از آنجا که به علت پیچیده تر بودن مفهوم توان راکتیو و اهمیت اقتصادی پایین تر آن که کم تر مورد توجه قرار گرفته است، برای بالا بردن دقت برنامه ریزی علاوه بر توان اکتیو در محاسبات قابلیت اطمینان توان راکتیو نیز لحاظ شده است.